" بچه که بودم از عصر‌ها بدم میومد ، ناهار رو که می‌خوردیم همه عادت داشتن می خوابیدن و من تنها‌ترین کودک جهان می‌شدم.

بدون هم‌بازی ، بدون تفریح ، بدون دلخوشی ، بدون هم صحبت ،

الان عصره

خیلی عصره... "